samopoczucie

Polish

Etymology

From samo- +‎ poczucie.

Pronunciation
  • IPA(key): /sa.mɔ.pɔˈt͡ʂu.t͡ɕɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕɛ
  • Syllabification: sa‧mo‧po‧czu‧cie

Noun

samopoczucie n

  1. state of being, mood
    Synonyms: nastrój, humor

Declension
Declension of samopoczucie
singular plural
nominative samopoczucie samopoczucia
genitive samopoczucia samopoczuć
dative samopoczuciu samopoczuciom
accusative samopoczucie samopoczucia
instrumental samopoczuciem samopoczuciami
locative samopoczuciu samopoczuciach
vocative samopoczucie samopoczucia

Further reading
  • samopoczucie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • samopoczucie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.