samobójca

See also: samobójcą

Polish

Etymology

From samo- +‎ -bójca.

Pronunciation
  • IPA(key): /sa.mɔˈbuj.t͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ujt͡sa
  • Syllabification: sa‧mo‧bój‧ca

Noun

samobójca m pers (female equivalent samobójczyni)

  1. suicide (person who commits suicide)

Declension
Declension of samobójca
singular plural
nominative samobójca samobójcy/samobójce (deprecative)
genitive samobójcy samobójców
dative samobójcy samobójcom
accusative samobójcę samobójców
instrumental samobójcą samobójcami
locative samobójcy samobójcach
vocative samobójco samobójcy

Derived terms
adjective
noun
adverb
noun

Further reading
  • samobójca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • samobójca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.