saín
Galician
Etymology 1
From Old French (compare French saindoux), from Vulgar Latin *saginum, from Latin sagīna (“fatness”).[1]
Alternative forms
- saíl, seíl, seín
Pronunciation
- IPA(key): /saˈiŋ/
Related terms
References
- “sayn” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “saín” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “saín” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “saín” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “saín”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Spanish
Etymology
Ultimately from Vulgar Latin *sagīnum, from Latin sagīna. To explain the absence of a final vowel, Coromines posits a borrowing from either Leonese, where /-inu/ > /-in/ is common, or Aragonese, where loss of final /o/ is common.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /saˈin/ [saˈĩn]
- Rhymes: -in
- Syllabification: sa‧ín
References
- Joan Coromines, José A. Pascual (1983) “saín”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), volumes V (Ri–X), Madrid: Gredos, →ISBN, page 127
Further reading
- “saín”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.