służący

Polish

Etymology

From służyć +‎ -ący.

Pronunciation
  • IPA(key): /swuˈʐɔn.t͡sɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɨ
  • Syllabification: słu‧żą‧cy

Noun

służący m pers (female equivalent służąca)

  1. (nominalized, dated, now derogatory) servant, person hired for housekeeping

Declension
Declension of służący
singular plural
nominative służący służący
genitive służącego służących
dative służącemu służącym
accusative służącego służących
instrumental służącym służącymi
locative służącym służących
vocative służący służący

Participle

służący (active adjectival)

  1. active adjectival participle of służyć

Declension
Declension of służący (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative służący służąca służące służący służące
genitive służącego służącej służącego służących
dative służącemu służącej służącemu służącym
accusative służącego służący służącą służące służących służące
instrumental służącym służącą służącym służącymi
locative służącym służącej służącym służących

Further reading
  • służący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • służący in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.