rumieniec

Polish

Etymology

From rumienić +‎ -iec.

Pronunciation

IPA^(key): /ruˈmjɛ.ɲɛt͡s/
Audio (file)
Rhymes: -ɛɲɛt͡s
Syllabification: ru‧mie‧niec

Noun

rumieniec m inan

blush (reddening of a person's face)

Declension

Declension of rumieniec

	singular	plural
nominative	rumieniec	rumieńce
genitive	rumieńca	rumieńców
dative	rumieńcowi	rumieńcom
accusative	rumieniec	rumieńce
instrumental	rumieńcem	rumieńcami
locative	rumieńcu	rumieńcach
vocative	rumieńcu	rumieńce

Related terms

adjective

rumiany

Further reading

rumieniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
rumieniec in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.