ruiskovain

Ingrian

Etymology

From ruis (rye) + kovain (crust).

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈrui̯sˌkoʋɑne/, [ˈrui̯s̠ˌko̞ʋɑn]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈrui̯sˌkoʋɑi̯n/, [ˈrui̯ʃˌko̞ʋˑɑi̯n]
  • Rhymes: -oʋɑn, -oʋɑi̯n
  • Hyphenation: ruis‧ko‧vain

Noun

ruiskovain

  1. crust of rye bread

Declension

Declension of ruiskovain (type 1/kärpäin, no gradation)
singular plural
nominative ruiskovain ruiskovaiset
genitive ruiskovaisen ruiskovaisiin
partitive ruiskovaista, ruiskovaist ruiskovaisia
illative ruiskovaisee ruiskovaisii
inessive ruiskovaisees ruiskovaisiis
elative ruiskovaisest ruiskovaisist
allative ruiskovaiselle ruiskovaisille
adessive ruiskovaiseel ruiskovaisiil
ablative ruiskovaiselt ruiskovaisilt
translative ruiskovaiseks ruiskovaisiks
essive ruiskovaisenna, ruiskovaiseen ruiskovaisinna, ruiskovaisiin
exessive1) ruiskovaisent ruiskovaisint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 200
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.