rudzielec

Polish

Etymology

From rudy +‎ -elec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ruˈd͡ʑɛ.lɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlɛt͡s
  • Syllabification: ru‧dzie‧lec

Noun

rudzielec m pers

  1. (colloquial) bloodnut, carrot top, ginger, redhead (red-haired person)
    Synonym: wiewiórka

Declension
Declension of rudzielec
singular plural
nominative rudzielec rudzielcy/rudzielce
genitive rudzielca rudzielców
dative rudzielcowi rudzielcom
accusative rudzielca rudzielców
instrumental rudzielcem rudzielcami
locative rudzielcu rudzielcach
vocative rudzielcu/rudzielcze rudzielcy/rudzielce

Noun

rudzielec m animal

  1. (humorous) fox
    Synonym: lis

Declension
Declension of rudzielec
singular plural
nominative rudzielec rudzielce
genitive rudzielca rudzielców
dative rudzielcowi rudzielcom
accusative rudzielca rudzielce
instrumental rudzielcem rudzielcami
locative rudzielcu rudzielcach
vocative rudzielcu rudzielce
adjective
nouns

Further reading
  • rudzielec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rudzielec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.