rozpuszczalnik

Polish

Etymology

From rozpuszczalny +‎ -ik.

Pronunciation

IPA^(key): /rɔs.puʂˈt͡ʂal.ɲik/
Audio (file)
Rhymes: -alɲik
Syllabification: roz‧pusz‧czal‧nik

Noun

rozpuszczalnik m inan

solvent (liquid)

Declension

Declension of rozpuszczalnik

	singular	plural
nominative	rozpuszczalnik	rozpuszczalniki
genitive	rozpuszczalnika	rozpuszczalników
dative	rozpuszczalnikowi	rozpuszczalnikom
accusative	rozpuszczalnik	rozpuszczalniki
instrumental	rozpuszczalnikiem	rozpuszczalnikami
locative	rozpuszczalniku	rozpuszczalnikach
vocative	rozpuszczalniku	rozpuszczalniki

Derived terms

adjectives

bezrozpuszczalnikowy
rozpuszczalnikowy

Further reading

rozpuszczalnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
rozpuszczalnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.