rozporządzenie
Polish
Etymology
From rozporządzić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.pɔ.ʐɔnˈd͡zɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: roz‧po‧rzą‧dze‧nie
Noun
rozporządzenie n
- (uncountable) verbal noun of rozporządzić
- (countable) regulation, ordinance, edict
Declension
Declension of rozporządzenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozporządzenie | rozporządzenia |
| genitive | rozporządzenia | rozporządzeń |
| dative | rozporządzeniu | rozporządzeniom |
| accusative | rozporządzenie | rozporządzenia |
| instrumental | rozporządzeniem | rozporządzeniami |
| locative | rozporządzeniu | rozporządzeniach |
| vocative | rozporządzenie | rozporządzenia |
Further reading
- rozporządzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozporządzenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.