rozdźwięk

Polish

Etymology

Deverbal from rozdźwięczeć.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈrɔz.d͡ʑvjɛŋk/
Audio (file)
Rhymes: -ɔzd͡ʑvjɛŋk
Syllabification: roz‧dźwięk

Noun

rozdźwięk m inan

dysharmonia, dissonance

Declension

Declension of rozdźwięk

	singular	plural
nominative	rozdźwięk	rozdźwięki
genitive	rozdźwięku	rozdźwięków
dative	rozdźwiękowi	rozdźwiękom
accusative	rozdźwięk	rozdźwięki
instrumental	rozdźwiękiem	rozdźwiękami
locative	rozdźwięku	rozdźwiękach
vocative	rozdźwięku	rozdźwięki

Related terms

noun

dźwięk

verbs

dźwięczeć impf, rozdźwięczeć pf

Further reading

rozdźwięk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
rozdźwięk in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.