rocznica

From roczny +‎ -ica. Compare Polish rocznica.

• IPA^(key): /rɔt͡ʃˈnit͡sa/
• Syllabification: rocz‧ni‧ca

rocznica f

1. yearling (one-year-old animal)

   Synonym: (more common) roczniôk

• Jan Trepczyk (1994) “roczniak”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “roczniak”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎

From roczny +‎ -ica. First attested in the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /rɔt͡ʃʲɲit͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /rɔt͡ʃʲɲit͡sa/

rocznica f

1. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. money launderer; perjurer
      • 1856-1870 [15th century], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, volume VII, number 461:

        Iaszek de Sowlini dixisset, qud idem Nicolaus esset calumpniator et quod non esset maior vlg. rocznycza in tota terra Cracouiensi

        [Jaszek de Sowliny dixisset, qud idem Nicolaus esset calumpniator et quod non esset maior vlg. rocznica in tota terra Cracouiensi]

• >? Polish: rocznica
• >? Silesian: rocznica

• Boryś, Wiesław (2005) “rok”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “rok”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “rocznica”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “rocznica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Possibly inherited from Old Polish rocznica. However, the word may have been reinnovated. By surface analysis, roczny +‎ -ica. Compare Kashubian rocznica.

• IPA^(key): /rɔt͡ʂˈɲi.t͡sa/
• (Middle Polish) IPA^(key): /rɔt͡ʂˈɲi.t͡sa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: rocz‧ni‧ca

rocznica f (related adjective rocznicowy)

1. anniversary (day that is an exact number of years (to the day) since a given significant event occurred)
2. (Middle Polish) one-year anniversary ceremony of someone's death
3. anniversary (celebration on and of such a day)
4. (Middle Polish) female equivalent of roczniak (“yearling”) (one-year-old-animal)
   1. (obsolete) one-year-old heifer or hen

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), rocznica is one of the most used words in Polish, appearing 2 times in scientific texts, 45 times in news, 6 times in essays, 2 times in fiction, and 2 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 57 times, making it the 1138th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

• rocznica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rocznica in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rocznica”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rocznica”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “rocznica”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rocznica”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 5, Warsaw, page 544

Possibly inherited from Old Polish rocznica. However, the word may have been reinnovated. By surface analysis, roczny +‎ -ica.

• IPA^(key): /rɔt͡ʂˈɲit͡sa/
• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: rocz‧ni‧ca

rocznica f

1. anniversary

• rocznica in silling.org
• Bogdan Kallus (2020) “rocznica”, in Słownik Gōrnoślōnskij Gŏdki, IV edition, Chorzów: Pro Loquela Silesiana, →ISBN, page 142
• Henryk Jaroszewicz (2022) “rocznica”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 127