rectangulus

Latin

Alternative forms

  • rectiangulus

Etymology

From rectus + angulus.

Pronunciation

Adjective

rēctangulus (feminine rēctangula, neuter rēctangulum); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin) rectangular

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative rēctangulus rēctangula rēctangulum rēctangulī rēctangulae rēctangula
Genitive rēctangulī rēctangulae rēctangulī rēctangulōrum rēctangulārum rēctangulōrum
Dative rēctangulō rēctangulō rēctangulīs
Accusative rēctangulum rēctangulam rēctangulum rēctangulōs rēctangulās rēctangula
Ablative rēctangulō rēctangulā rēctangulō rēctangulīs
Vocative rēctangule rēctangula rēctangulum rēctangulī rēctangulae rēctangula

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.