rannpháirtigh

Irish

Etymology 1

rannpháirt (“participation, part, share”) +‎ -igh

Verb

rannpháirtigh (present analytic rannpháirtíonn, future analytic rannpháirteoidh, verbal noun rannpháirtiú, past participle rannpháirtithe)

to participate (i, in)

Conjugation

conjugation of rannpháirtigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	rannpháirtím	rannpháirtíonn tú; rannpháirtír^†	rannpháirtíonn sé, sí	rannpháirtímid; rannpháirtíonn muid	rannpháirtíonn sibh	rannpháirtíonn siad; rannpháirtíd^†	a rannpháirtíonn; a rannpháirtíos	rannpháirtítear
	past	rannpháirtigh mé; rannpháirtíos	rannpháirtigh tú; rannpháirtís	rannpháirtigh sé, sí	rannpháirtíomar; rannpháirtigh muid	rannpháirtigh sibh; rannpháirtíobhair	rannpháirtigh siad; rannpháirtíodar	a rannpháirtigh / ar rannpháirtigh*	rannpháirtíodh
	past habitual	rannpháirtínn	rannpháirtíteá	rannpháirtíodh sé, sí	rannpháirtímis; rannpháirtíodh muid	rannpháirtíodh sibh	rannpháirtídís; rannpháirtíodh siad	a rannpháirtíodh / a rannpháirtíodh*	rannpháirtítí
future		rannpháirteoidh mé; rannpháirteod; rannpháirteochaidh mé^†	rannpháirteoidh tú; rannpháirteoir^†; rannpháirteochaidh tú^†	rannpháirteoidh sé, sí; rannpháirteochaidh sé, sí^†	rannpháirteoimid; rannpháirteoidh muid; rannpháirteochaimid^†; rannpháirteochaidh muid^†	rannpháirteoidh sibh; rannpháirteochaidh sibh^†	rannpháirteoidh siad; rannpháirteoid^†; rannpháirteochaidh siad^†	a rannpháirteoidh; a rannpháirteos; a rannpháirteochaidh^†; a rannpháirteochas^†	rannpháirteofar; rannpháirteochar^†
conditional		rannpháirteoinn; rannpháirteochainn^†	rannpháirteofá; rannpháirteochthá^†	rannpháirteodh sé, sí; rannpháirteochadh sé, sí^†	rannpháirteoimis; rannpháirteodh muid; rannpháirteochaimis^†; rannpháirteochadh muid^†	rannpháirteodh sibh; rannpháirteochadh sibh^†	rannpháirteoidís; rannpháirteodh siad; rannpháirteochadh siad^†	a rannpháirteodh; a rannpháirteochadh^† / a rannpháirteodh; a rannpháirteochadh^†	rannpháirteofaí; rannpháirteochthaí^†
subjunctive	present	go rannpháirtí mé; go rannpháirtíod^†	go rannpháirtí tú; go rannpháirtír^†	go rannpháirtí sé, sí	go rannpháirtímid; go rannpháirtí muid	go rannpháirtí sibh	go rannpháirtí siad; go rannpháirtíd^†	—	go rannpháirtítear
subjunctive	past	dá rannpháirtínn	dá rannpháirtíteá	dá rannpháirtíodh sé, sí	dá rannpháirtímis; dá rannpháirtíodh muid	dá rannpháirtíodh sibh	dá rannpháirtídís; dá rannpháirtíodh siad	—	dá rannpháirtítí
imperative		rannpháirtím	rannpháirtigh	rannpháirtíodh sé, sí	rannpháirtímis	rannpháirtígí; rannpháirtídh^†	rannpháirtídís	—	rannpháirtítear
verbal noun		rannpháirtiú
past participle		rannpháirtithe

* indirect relative
† archaic or dialect form

Derived terms

rannpháirtíocht (“participation, partnership”)

Related terms

rannpháirtí (“participator, partaker”)

Adjective

rannpháirtigh

genitive/vocative singular masculine of rannpháirteach

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.