rówieśnica

See also: rówieśnicą

Polish

Etymology

From rówieśnik +‎ -a.

Pronunciation
  • IPA(key): /ru.vjɛɕˈɲi.t͡sa/
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: ró‧wieś‧ni‧ca

Noun

rówieśnica f (male equivalent rówieśnik)

  1. female equivalent of rówieśnik (“age-mate, peer, coeval”) (one who is the same age as another)
    Synonyms: jednolatka, rówieśniczka, równolatka

Declension
Declension of rówieśnica
singular plural
nominative rówieśnica rówieśnice
genitive rówieśnicy rówieśnic
dative rówieśnicy rówieśnicom
accusative rówieśnicę rówieśnice
instrumental rówieśnicą rówieśnicami
locative rówieśnicy rówieśnicach
vocative rówieśnico rówieśnice
adjectives
  • rówieśniczy
  • rówieśny
nouns

Further reading
  • rówieśnica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rówieśnica in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.