rómhair
Irish
Etymology
From the verbal noun rómhar.
Verb
rómhair (present analytic rómhraíonn, future analytic rómhróidh, verbal noun rómhar, past participle rómhartha)
Conjugation
conjugation of rómhair (second conjugation)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | rómhraím | rómhraíonn tú; rómhraír† |
rómhraíonn sé, sí | rómhraímid; rómhraíonn muid |
rómhraíonn sibh | rómhraíonn siad; rómhraíd† |
a rómhraíonn; a rómhraíos | rómhraítear |
past | rómhair mé; rómhraíos | rómhair tú; rómhraís | rómhair sé, sí | rómhraíomar; rómhair muid | rómhair sibh; rómhraíobhair | rómhair siad; rómhraíodar | a rómhair / ar rómhair* |
rómhraíodh | |
past habitual | rómhraínn | rómhraíteá | rómhraíodh sé, sí | rómhraímis; rómhraíodh muid | rómhraíodh sibh | rómhraídís; rómhraíodh siad | a rómhraíodh / a rómhraíodh* |
rómhraítí | |
future | rómhróidh mé; rómhród; rómhróchaidh mé† |
rómhróidh tú; rómhróir†; rómhróchaidh tú† |
rómhróidh sé, sí; rómhróchaidh sé, sí† |
rómhróimid; rómhróidh muid; rómhróchaimid†; rómhróchaidh muid† |
rómhróidh sibh; rómhróchaidh sibh† |
rómhróidh siad; rómhróid†; rómhróchaidh siad† |
a rómhróidh; a rómhrós; a rómhróchaidh†; a rómhróchas† | rómhrófar; rómhróchar† | |
conditional | rómhróinn; rómhróchainn† | rómhrófá; rómhróchthᆠ| rómhródh sé, sí; rómhróchadh sé, sí† | rómhróimis; rómhródh muid; rómhróchaimis†; rómhróchadh muid† | rómhródh sibh; rómhróchadh sibh† | rómhróidís; rómhródh siad; rómhróchadh siad† | a rómhródh; a rómhróchadh† / a rómhródh*; a rómhróchadh*† |
rómhrófaí; rómhróchthaí† | |
subjunctive | present | go rómhraí mé; go rómhraíod† |
go rómhraí tú; go rómhraír† |
go rómhraí sé, sí | go rómhraímid; go rómhraí muid |
go rómhraí sibh | go rómhraí siad; go rómhraíd† |
— | go rómhraítear |
past | dá rómhraínn | dá rómhraíteá | dá rómhraíodh sé, sí | dá rómhraímis; dá rómhraíodh muid |
dá rómhraíodh sibh | dá rómhraídís; dá rómhraíodh siad |
— | dá rómhraítí | |
imperative | rómhraím | rómhair | rómhraíodh sé, sí | rómhraímis | rómhraígí; rómhraídh† |
rómhraídís | — | rómhraítear | |
verbal noun | rómhar | ||||||||
past participle | rómhartha |
* indirect relative
† archaic or dialect form
Noun
rómhair
- vocative/genitive singular of rómhar
Further reading
- Dinneen, Patrick S. (1904) “róṁaraim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 578
- Ó Dónaill, Niall (1977) “rómhair”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.