przygnębienie
Polish
Etymology
From przygnębić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɨ.ɡnɛmˈbjɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: przy‧gnę‧bie‧nie
Noun
przygnębienie n
- verbal noun of przygnębić
- (medicine, psychology) dejection, depression, despondency (state of mind producing serious long-term lowering of enjoyment)
- Synonym: depresja
Declension
Declension of przygnębienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przygnębienie | przygnębienia |
| genitive | przygnębienia | przygnębień |
| dative | przygnębieniu | przygnębieniom |
| accusative | przygnębienie | przygnębienia |
| instrumental | przygnębieniem | przygnębieniami |
| locative | przygnębieniu | przygnębieniach |
| vocative | przygnębienie | przygnębienia |
Further reading
- przygnębienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przygnębienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.