przybór

Polish

Etymology

Deverbal from przybrać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.bur/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨbur
  • Syllabification: przy‧bór

Noun

przybór m inan

  1. (usually in the plural) utensil, tool, accessory
    przybory kuchenne ― kitchen utensils
    przybory do szycia ― sewing kit
    przybory szkolne ― school supplies
    przybory toaletowe ― toiletries
  2. spate, flood

Declension
Declension of przybór
singular plural
nominative przybór przybory
genitive przyboru przyborów
dative przyborowi przyborom
accusative przybór przybory
instrumental przyborem przyborami
locative przyborze przyborach
vocative przyborze przybory

Derived terms
noun

Further reading
  • przybór in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przybór in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.