przemówieniowy

Polish

Etymology

From przemówienie + -owy. First attested in 1924.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɛ.mu.vjɛˈɲɔ.vɨ/
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: prze‧mó‧wie‧nio‧wy

Adjective

przemówieniowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) speech (of or relating to a form of public address)
    • 1976, Życie partii, Prasa, page 48:
      Ich istnienie jest niezależne, bo język przemówieniowy jest odrębnym językiem.
      Their existence is independent, because speech language is a separate language.
    • 2000, Roman Antoszewski, Kariera na trzy karpie morskie, Philip Wilson:
      Niektórzy jednak nie wiedzieli, jak przyjąć moją przemówieniową filozofię.
      Some, however, did not know how to accept my speech philosophy.
    • 2002 July 18, Zdzisław Smektała, “Jazz dla mass”, in Gazeta Wrocławska, "Polskapresse". Oddział "Prasa Wrocławska":
      Tam właśnie miałem okazję posłuchać przemówieniowej picowanej poetyki gościa, który w swojej karierze był już (w randze wiceministra) kierownikiem Agencji Produkcji Filmowej.
      It was there that I had the opportunity to listen to the pimped poetics of speeches of a guest who in his career was already (in the rank of deputy minister) the manager of the Film Production Agency.

Declension

adjective
nouns
verbs

References

  1. L J Kazimierski (1924) Nasi suwereni : o posłach, sejmie, oraz ministrach historja bez mała prawdziwa (in Polish), page 2

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.