przedmówca
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɛdˈmuf.t͡sa/
Audio (file) - Rhymes: -uft͡sa
- Syllabification: przed‧mów‧ca
Noun
przedmówca m pers (female equivalent przedmówczyni)
- previous speaker (especially one's own)
- (Middle Polish) prologist
Declension
Declension of przedmówca
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przedmówca | przedmówcy/przedmówce (deprecative) |
| genitive | przedmówcy | przedmówców |
| dative | przedmówcy | przedmówcom |
| accusative | przedmówcę | przedmówców |
| instrumental | przedmówcą | przedmówcami |
| locative | przedmówcy | przedmówcach |
| vocative | przedmówco | przedmówcy |
References
- Bańkowski, Andrzej (2000) “przedmówca”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przedmowca”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- przedmówca in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przedmówca”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przedmówca”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przedmówca”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 63
- przedmówca in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.