pruvi

Esperanto

Etymology

Derived from Old French prover, from Latin probare (“test, approve, demonstrate”), from probus (“good”).

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈpruvi]
  • Rhymes: -uvi
  • Hyphenation: pru‧vi

Verb

pruvi (present pruvas, past pruvis, future pruvos, conditional pruvus, volitive pruvu)

  1. (transitive) To demonstrate that something is true; to give proof for.

Conjugation
Conjugation of pruvi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense pruvas pruvis pruvos
active participle pruvanta pruvantaj pruvinta pruvintaj pruvonta pruvontaj
acc. pruvantan pruvantajn pruvintan pruvintajn pruvontan pruvontajn
passive participle pruvata pruvataj pruvita pruvitaj pruvota pruvotaj
acc. pruvatan pruvatajn pruvitan pruvitajn pruvotan pruvotajn
nominal active participle pruvanto pruvantoj pruvinto pruvintoj pruvonto pruvontoj
acc. pruvanton pruvantojn pruvinton pruvintojn pruvonton pruvontojn
nominal passive participle pruvato pruvatoj pruvito pruvitoj pruvoto pruvotoj
acc. pruvaton pruvatojn pruviton pruvitojn pruvoton pruvotojn
adverbial active participle pruvante pruvinte pruvonte
adverbial passive participle pruvate pruvite pruvote
infinitive pruvi imperative pruvu conditional pruvus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.