prominout
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈpromɪnou̯t]
Conjugation
Conjugation
Infinitive | prominout, prominouti | Active adjective | prominuvší |
---|---|---|---|
Verbal noun | prominutí | Passive adjective | prominutý |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | prominu | promineme | — | promiňme |
2nd person | promineš | prominete | promiň | promiňte |
3rd person | promine | prominou | — | — |
The verb prominout does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | prominul | prominuli | prominut | prominuti |
masculine inanimate | prominuly | prominuty | ||
feminine | prominula | prominuta | ||
neuter | prominulo | prominula | prominuto | prominuta |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | — | prominuv |
feminine + neuter singular | — | prominuvši |
plural | — | prominuvše |
Further reading
- prominouti in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- prominouti in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- prominout in Internetová jazyková příručka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.