profecticius

Latin

Alternative forms

Etymology

From profectus (derived from) + -īcius.

Pronunciation

Adjective

profectīcius (feminine profectīcia, neuter profectīcium); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin) that which comes from one's father or grandfather

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative profectīcius profectīcia profectīcium profectīciī profectīciae profectīcia
Genitive profectīciī profectīciae profectīciī profectīciōrum profectīciārum profectīciōrum
Dative profectīciō profectīciō profectīciīs
Accusative profectīcium profectīciam profectīcium profectīciōs profectīciās profectīcia
Ablative profectīciō profectīciā profectīciō profectīciīs
Vocative profectīcie profectīcia profectīcium profectīciī profectīciae profectīcia

Descendants

  • Catalan: profectici
  • English: profectitious
  • French: profectice
  • Italian: profettizio
  • Portuguese: profectício
  • Spanish: profecticio

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.