prioratus
Latin
Noun
priōrātus m (genitive priōrātūs); fourth declension
- (Ecclesiastical Latin) priority, precedence
- (Medieval Latin, New Latin) priory
- 1358 January 13, Bull of Pope Innocent VI, published in 1846, George Oliver, Monasticon Dioecesis Exoniensis, page 249:
- Exhibita siquidem nobis pro parte tua petitio continebat, quod olim prioratu de Otriton ordinis Sancti Benedicti Exoniensis diocesis, quem quondam Ogerius ultimus ipsius prioratus prior dum viveret obtinebat, per ipsius Ogerii obitum, qui extra Romanam curiam diem clausit extremum, vacante, dilecti filii abbas et conventus monasterii Sancti Michaelis in Periculo Maris dicti ordinis Abrincensis diocesis veri patroni ejusdem prioratus et in possessione pacifica seu quasi jrusi presentandi priorem ad eundem prioratum existentes, te ad dictum prioratum sic vacantem et ab eodem monasterio dependentem, [...]
- (please add an English translation of this quotation)
- 1872, Feodarium Prioratus Dunelmensis: A Survey of the Estates of the Prior and Convent of Durham compiled in the fifteenth century:
- 1925, Liber pensionum prioratus Wigorn: Being a collection of documents relating to pensions from appropriated churches and other payments receivable by the prior and convent of Worcester and to the privileges of the monastery:
- 1358 January 13, Bull of Pope Innocent VI, published in 1846, George Oliver, Monasticon Dioecesis Exoniensis, page 249:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.