prawdziwy
Old Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *pravьdivъ. By surface analysis, prawda + -iwy. First attested in c. 1301–1350.
Adjective
prawdziwy (derived adverb prawdziwie)
- true to one's word (keeping one's word, faithful, truthful)
- 1928 [End of the fifteenth century], Jan Janów, editor, Zespół ewangelijny Biblioteki Ordynacji Zamoyskich nr 1116, Warsaw, page 302:
- Otho prawdzyvy Israelita (ecce vere Israelita Jo 1, 47), w kthorym lszczyvoscz nye yest
- [Oto prawdziwy Israelita (ecce vere Israelita Jo 1, 47), w ktorym lściwość nie jest]
- true (in agreeance with the truth)
- 1930 [c. 1455], “III Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 22, 16:
- Zaprzisyøgam cyø, abi my nye mowyl, gedno czso prawdzywego gest (nisi quod verum est)
- [Zaprzysięgam cię, aby mi nie mowił, jedno cso prawdziwego jest (nisi quod verum est)]
- 1874-1891 [15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXIV, page 74:
- Date... mensuram bonam et confertam et coagitatam et supereffluentem prawdzivą, pelną, strasnoną, *virwchovatą (Luc 6, 38)
- [Date... mensuram bonam et confertam et coagitatam et supereffluentem prawdziwą, pełną, strzęśnioną, wir[w]chowatą (Luc 6, 38)]
- fair, just
- c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie, page dv 4:
- Symeon suøti, praudiui, bogoboyny
- [Symeon święty, prawdziwy, bogobojny]
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 151:
- Iązyk yego... nye rychly... any momotlyvy, alye vyerny, praudzyvy a tesch rostropny (lingua... vera, iusta, provida fuit)
- [Język jego... nie rychły... ani momotliwy, ale wierny, prawdziwy a też roztropny (lingua... vera, iusta, provida fuit)]
- due and having legal force
- 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 40, 4:
- Tedy ortel przysząsznyczy gesth prawdzywy (tunc sententia scabini est iusta) a mą szyą ostacz
- [Tedy ortel przysiężniczy jest prawdziwy (tunc sententia scabini est iusta) a ma się ostać]
References
- Boryś, Wiesław (2005) “prawdziwy”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
- Mańczak, Witold (2017) “prawdziwy”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
- Bańkowski, Andrzej (2000) “prawdziwy”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “prawdziwy”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish prawdziwy. By surface analysis, prawda + -iwy.
Pronunciation
- IPA(key): /pravˈd͡ʑi.vɨ/
- (Middle Polish) IPA(key): /prɒvˈd͡ʑi.vɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ivɨ
- Syllabification: praw‧dzi‧wy
Adjective
prawdziwy (comparative prawdziwszy or bardziej prawdziwy, superlative najprawdziwszy or najbardziej prawdziwy, derived adverb prawdziwie)
- true (conforming to the actual state of reality or fact; factually correct)
- Synonyms: autentyczny, faktyczny, istotny, realny, rzeczywisty, właściwy
- Antonyms: fałszywy, nieprawdziwy
- true, real (genuine; legitimate; not falsified)
- Synonym: autentyczny
- true, real (having traits typical of something)
- Synonym: autentyczny
- (obsolete) true to one's word (keeping one's word, faithful, truthful)
- Synonym: prawdomówny
- (obsolete) righteous; noble; honest
Declension
Declension of prawdziwy (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | prawdziwy | prawdziwa | prawdziwe | prawdziwi | prawdziwe | |
genitive | prawdziwego | prawdziwej | prawdziwego | prawdziwych | ||
dative | prawdziwemu | prawdziwej | prawdziwemu | prawdziwym | ||
accusative | prawdziwego | prawdziwy | prawdziwą | prawdziwe | prawdziwych | prawdziwe |
instrumental | prawdziwym | prawdziwą | prawdziwym | prawdziwymi | ||
locative | prawdziwym | prawdziwej | prawdziwym | prawdziwych |
Derived terms
adjectives
- z prawdziwego zdarzenia
nouns
- grzyb prawdziwy
- prawdziwość
proverbs
Trivia
According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), prawdziwy is one of the most used words in Polish, appearing 10 times in scientific texts, 4 times in news, 6 times in essays, 20 times in fiction, and 17 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 57 times, making it the 1136th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]
References
- Ida Kurcz (1990) “prawdziwy”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 431
Further reading
- prawdziwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- prawdziwy in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “prawdziwy”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “PRAWDZIWY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 30.10.2017
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “prawdziwy”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “prawdziwy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “prawdziwy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 977
- prawdziwy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.