praestantia

Latin

Etymology 1

From praestāns.

Noun

praestantia f (genitive praestantiae); first declension

  1. preeminence, superiority, excellence
    Synonym: superioritas
Declension

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative praestantia praestantiae
Genitive praestantiae praestantiārum
Dative praestantiae praestantiīs
Accusative praestantiam praestantiās
Ablative praestantiā praestantiīs
Vocative praestantia praestantiae
Descendants
  • French: prestance
  • Portuguese: prestância
  • Spanish: prestancia

Participle

praestantia

  1. nominative/accusative/vocative neuter plural of praestāns

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.