prącie

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *prǫtьje.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈprɔɲ.t͡ɕɛ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔɲt͡ɕɛ
Syllabification: prą‧cie

Noun

prącie n

(anatomy) penis
Synonyms: see Thesaurus:prącie

Declension

Declension of prącie

	singular	plural
nominative	prącie	prącia
genitive	prącia	prąci
dative	prąciu	prąciom
accusative	prącie	prącia
instrumental	prąciem	prąciami
locative	prąciu	prąciach
vocative	prącie	prącia

Derived terms

prąciowy

Further reading

prącie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
prącie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.