powinowaty
Polish
Etymology
From directly unattested Middle Polish *powinować + -owaty, from po- + Old Polish winować, from Proto-Slavic *vinovati.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.vi.nɔˈva.tɨ/
Audio (file) - Rhymes: -atɨ
- Syllabification: po‧wi‧no‧wa‧ty
Adjective
powinowaty (not comparable, no derived adverb)
- (anthropology, law) affinal
- Synonym: spowinowacony
Declension
Declension of powinowaty (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | powinowaty | powinowata | powinowate | powinowaci | powinowate | |
| genitive | powinowatego | powinowatej | powinowatego | powinowatych | ||
| dative | powinowatemu | powinowatej | powinowatemu | powinowatym | ||
| accusative | powinowatego | powinowaty | powinowatą | powinowate | powinowatych | powinowate |
| instrumental | powinowatym | powinowatą | powinowatym | powinowatymi | ||
| locative | powinowatym | powinowatej | powinowatym | powinowatych | ||
Noun
powinowaty m pers (female equivalent powinowata)
- (nominalized, anthropology, law) affine, in-law
Declension
Declension of powinowaty
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | powinowaty | powinowaci |
| genitive | powinowatego | powinowatych |
| dative | powinowatemu | powinowatym |
| accusative | powinowatego | powinowatych |
| instrumental | powinowatym | powinowatymi |
| locative | powinowatym | powinowatych |
| vocative | powinowaty | powinowaci |
Related terms
noun
- (Middle Polish) powinowanie
Further reading
- powinowaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- powinowaty in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.