poprzeczny
Polish
Etymology
From po przeko + -ny, from Proto-Slavic *perko (“athwart, transversely”).
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈpʂɛt͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛt͡ʂnɨ
- Syllabification: po‧przecz‧ny
Adjective
poprzeczny (not comparable, derived adverb poprzecznie)
- transverse
- fala poprzeczna ― transverse wave
Declension
Declension of poprzeczny (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | poprzeczny | poprzeczna | poprzeczne | poprzeczni | poprzeczne | |
genitive | poprzecznego | poprzecznej | poprzecznego | poprzecznych | ||
dative | poprzecznemu | poprzecznej | poprzecznemu | poprzecznym | ||
accusative | poprzecznego | poprzeczny | poprzeczną | poprzeczne | poprzecznych | poprzeczne |
instrumental | poprzecznym | poprzeczną | poprzecznym | poprzecznymi | ||
locative | poprzecznym | poprzecznej | poprzecznym | poprzecznych |
Related terms
Further reading
- poprzeczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- poprzeczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.