poświadczenie

Polish

Etymology

From poświadczyć +‎ -enie.

Pronunciation

IPA^(key): /pɔ.ɕfjatˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛɲɛ
Syllabification: po‧świad‧cze‧nie

Noun

poświadczenie n

(uncountable) verbal noun of poświadczyć
(countable) confirmation, receipt, testament (writing or signature confirming something)
Synonyms: potwierdzenie, zaświadczenie

Declension

Declension of poświadczenie

	singular	plural
nominative	poświadczenie	poświadczenia
genitive	poświadczenia	poświadczeń
dative	poświadczeniu	poświadczeniom
accusative	poświadczenie	poświadczenia
instrumental	poświadczeniem	poświadczeniami
locative	poświadczeniu	poświadczeniach
vocative	poświadczenie	poświadczenia

Related terms

verbs

poświadczać impf
poświadczyć pf

Further reading

poświadczenie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.