połowa

Inherited from Old Polish połowa.

• IPA^(key): [pɔˈwɔva]
• Syllabification: po‧ło‧wa

połowa f

1. half (one of two usually roughly equal parts into which anything may be divided, or considered as divided)
2. halfway point (moment or place equidistant or approximately equidistant from the beginning and end of something)
3. half (one of two elements)
4. half-moon

• Zofia Stamirowska (1987-2024) “połowa”, in Anna Basara, editor, Słownik gwar Ostródzkiego, Warmii i Mazur‎, volume 6, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, →ISBN, pages 213-214

Back-formation from połowica. First attested in 1412.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔɫɔva/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔɫɔva/

połowa f

1. half (one of two usually roughly equal parts into which anything may be divided, or considered as divided)
   • 1967 [1412], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kościańskie, volume III, number 466, Kościan:

     [Poł]ouø yezora Mosczisk... [trzym]alemsz s pokoyem trszy[dzieści] lath y trszy lata

     [[Poł]owę jeziora Mościsk... [trzym]ałeśm s pokojem trzy[dzieści] lat i trzy lata]

• Masurian: połowa
• Polish: połowa
  • → Kashubian: pòłowa
• Silesian: połowa

• Boryś, Wiesław (2005) “połowa”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “połowa”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “połowa”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “połowa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish połowa. By surface analysis, back-formation from połowica.

• IPA^(key): /pɔˈwɔ.va/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔˈɫɔ.va/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔva
• Syllabification: po‧ło‧wa

połowa f (diminutive połówka)

1. half (one of two usually roughly equal parts into which anything may be divided, or considered as divided)
2. halfway point (moment or place equidistant or approximately equidistant from the beginning and end of something)

   Synonym: środek

   w połowie czasu ― half-way through

3. other half
4. (colloquial) half (somewhat large, unspecified amount)

• → Kashubian: pòłowa

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), połowa is one of the most used words in Polish, appearing 31 times in scientific texts, 16 times in news, 20 times in essays, 12 times in fiction, and 7 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 86 times, making it the 744th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

• połowa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• połowa in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “połowa”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “POŁOWA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 19.04.2010
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “połowa”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “połowa”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “połowa”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 4, Warsaw, page 548

Inherited from Old Polish połowa.

• IPA^(key): /pɔˈwɔva/
• Rhymes: -ɔva
• Syllabification: po‧ło‧wa

połowa f (diminutive połōwka)

1. half (one of two usually roughly equal parts into which anything may be divided, or considered as divided)

• połowa in silling.org