pilny
See also: pilný
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *pilьnъ. By surface analysis, pilić + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpil.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ilnɨ
- Syllabification: pil‧ny
Adjective
pilny (comparative pilniejszy or bardziej pilny, superlative najpilniejszy or najbardziej pilny, derived adverb pilnie)
Declension
Declension of pilny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | pilny | pilna | pilne | pilni | pilne | |
| genitive | pilnego | pilnej | pilnego | pilnych | ||
| dative | pilnemu | pilnej | pilnemu | pilnym | ||
| accusative | pilnego | pilny | pilną | pilne | pilnych | pilne |
| instrumental | pilnym | pilną | pilnym | pilnymi | ||
| locative | pilnym | pilnej | pilnym | pilnych | ||
Derived terms
Further reading
- pilny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pilny in Polish dictionaries at PWN
- Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “pilny”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.