parasiteren

Dutch

Alternative forms

  • parasiteeren (archaic)

Etymology

From parasiet + -eren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌpaː.raː.siˈteː.rə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: pa‧ra‧si‧te‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

parasiteren

  1. (intransitive, transitive) to parasitise

Inflection

Inflection of parasiteren (weak)
infinitive parasiteren
past singular parasiteerde
past participle geparasiteerd
infinitive parasiteren
gerund parasiteren n
present tense past tense
1st person singular parasiteerparasiteerde
2nd person sing. (jij) parasiteertparasiteerde
2nd person sing. (u) parasiteertparasiteerde
2nd person sing. (gij) parasiteertparasiteerde
3rd person singular parasiteertparasiteerde
plural parasiterenparasiteerden
subjunctive sing.1 parasitereparasiteerde
subjunctive plur.1 parasiterenparasiteerden
imperative sing. parasiteer
imperative plur.1 parasiteert
participles parasiterendgeparasiteerd
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.