palanquín

From Portuguese palanquim, from Odia ପାଲଙ୍କି (palôṅki), from Sanskrit पल्यङ्क (palyaṅka, “bed, couch, bedstead”).

• IPA^(key): [pɑlɑŋˈkiŋ]

palanquín m (plural palanquíns)

1. palanquin

palanquín m (plural palanquíns, feminine palanquina, feminine plural palanquinas)

1. (dated) porter
2. (figurative) idler; sluggard

• lampantín

• “palanquín” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
• “palanquín” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
• “palanquín” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

From palanca

• IPA^(key): /palanˈkin/ [pa.lãŋˈkĩn]

palanquín m (plural palanquines)

1. palanquin (a type of covered litter)

• “palanquín”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014