paedicatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of paedīcō.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | paedīcātus | paedīcāta | paedīcātum | paedīcātī | paedīcātae | paedīcāta | |
Genitive | paedīcātī | paedīcātae | paedīcātī | paedīcātōrum | paedīcātārum | paedīcātōrum | |
Dative | paedīcātō | paedīcātae | paedīcātō | paedīcātīs | paedīcātīs | paedīcātīs | |
Accusative | paedīcātum | paedīcātam | paedīcātum | paedīcātōs | paedīcātās | paedīcāta | |
Ablative | paedīcātō | paedīcātā | paedīcātō | paedīcātīs | paedīcātīs | paedīcātīs | |
Vocative | paedīcāte | paedīcāta | paedīcātum | paedīcātī | paedīcātae | paedīcāta |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.