ortiga
Catalan
Pronunciation
Derived terms
- ortiga morta
- ortigall
Further reading
- “ortiga” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Galician
Alternative forms
- urtia, urtiga
Etymology
Attested since the 15th century. From Old Galician-Portuguese, from Latin urtīca.
Pronunciation
- (standard) Rhymes: -iɡa
- (gheada) Rhymes: -iħa
- Hyphenation: or‧ti‧ga
Noun
ortiga f (plural ortigas)
- nettle
- Synonym: estruga
- marbled electric ray (Torpedo marmorata)
- Synonyms: raia estruga, raia ortiga, trémaro
References
- “ortiga” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “ortiga” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “ortiga” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “ortiga” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /oʁˈt͡ʃi.ɡɐ/ [ohˈt͡ʃi.ɡɐ]
- (São Paulo) IPA(key): /oɾˈt͡ʃi.ɡɐ/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /oʁˈt͡ʃi.ɡɐ/ [oχˈt͡ʃi.ɡɐ]
- (Southern Brazil) IPA(key): /oɻˈt͡ʃi.ɡa/
- (Portugal) IPA(key): /ɔɾˈti.ɡɐ/ [ɔɾˈti.ɣɐ]
Verb
ortiga
- inflection of ortigar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /oɾˈtiɡa/ [oɾˈt̪i.ɣ̞a]
- Rhymes: -iɡa
- Syllabification: or‧ti‧ga
Etymology 1
Inherited from Old Spanish ortiga, from Latin urtīca.
Derived terms
Verb
ortiga
- inflection of ortigar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Further reading
- “ortiga”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.