opvoeren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch opvoeren. Equivalent to op +‎ voeren.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔpˌfuː.rə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: op‧voe‧ren

Verb

opvoeren

  1. (transitive) to perform (e.g. a play or opera)
  2. (transitive, automotive) to soup up, to tune up
  3. (transitive) to increase, to intensify
  4. (transitive) to raise, to lift up
  5. (transitive) to exalt, to elate

Inflection
Inflection of opvoeren (weak, separable)
infinitive opvoeren
past singular voerde op
past participle opgevoerd
infinitive opvoeren
gerund opvoeren n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular voer opvoerde opopvoeropvoerde
2nd person sing. (jij) voert opvoerde opopvoertopvoerde
2nd person sing. (u) voert opvoerde opopvoertopvoerde
2nd person sing. (gij) voert opvoerde opopvoertopvoerde
3rd person singular voert opvoerde opopvoertopvoerde
plural voeren opvoerden opopvoerenopvoerden
subjunctive sing.1 voere opvoerde opopvoereopvoerde
subjunctive plur.1 voeren opvoerden opopvoerenopvoerden
imperative sing. voer op
imperative plur.1 voert op
participles opvoerendopgevoerd
1) Archaic.

Derived terms

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.