opschrikken
Dutch
Pronunciation
Audio (file)
Inflection
Inflection of opschrikken (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opschrikken | |||
past singular | schrikte op | |||
past participle | opgeschrikt | |||
infinitive | opschrikken | |||
gerund | opschrikken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | schrik op | schrikte op | opschrik | opschrikte |
2nd person sing. (jij) | schrikt op | schrikte op | opschrikt | opschrikte |
2nd person sing. (u) | schrikt op | schrikte op | opschrikt | opschrikte |
2nd person sing. (gij) | schrikt op | schrikte op | opschrikt | opschrikte |
3rd person singular | schrikt op | schrikte op | opschrikt | opschrikte |
plural | schrikken op | schrikten op | opschrikken | opschrikten |
subjunctive sing.1 | schrikke op | schrikte op | opschrikke | opschrikte |
subjunctive plur.1 | schrikken op | schrikten op | opschrikken | opschrikten |
imperative sing. | schrik op | |||
imperative plur.1 | schrikt op | |||
participles | opschrikkend | opgeschrikt | ||
1) Archaic. |
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.