opiatus
Latin
Etymology
From opium.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /o.piˈaː.tus/, [ɔpiˈäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /o.piˈa.tus/, [opiˈäːt̪us]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | opiātus | opiāta | opiātum | opiātī | opiātae | opiāta | |
Genitive | opiātī | opiātae | opiātī | opiātōrum | opiātārum | opiātōrum | |
Dative | opiātō | opiātō | opiātīs | ||||
Accusative | opiātum | opiātam | opiātum | opiātōs | opiātās | opiāta | |
Ablative | opiātō | opiātā | opiātō | opiātīs | |||
Vocative | opiāte | opiāta | opiātum | opiātī | opiātae | opiāta |
References
- opiatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Lithuanian
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.