opętanie

Polish

Etymology

From opętać +‎ -anie.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔ.pɛnˈta.ɲɛ/
Audio (file)
Rhymes: -aɲɛ
Syllabification: o‧pę‧ta‧nie

Noun

opętanie n

verbal noun of opętać
possession (the state of being possessed by a spirit or demon)

Declension

Declension of opętanie

	singular	plural
nominative	opętanie	opętania
genitive	opętania	opętań
dative	opętaniu	opętaniom
accusative	opętanie	opętania
instrumental	opętaniem	opętaniami
locative	opętaniu	opętaniach
vocative	opętanie	opętania

Related terms

adjective

opętańczy

adverb

opętańczo

nouns

opętana
opętaniec
opętany
opętnik

verbs

opętać pf
opętywać impf

Further reading

opętanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
opętanie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.