oorspronkelijk
Dutch
Etymology
From oorsprong + -e- + -lijk. The k is the remnant of the /k/ that oorsprong still had as its final sound in Middle and Early Modern Dutch (cf. spellings like oorspronck).
Pronunciation
- IPA(key): /ˌoːrˈsprɔŋ.kə.lək/
Audio (file) - Hyphenation: oor‧spron‧ke‧lijk
Adjective
oorspronkelijk (comparative oorspronkelijker, superlative oorspronkelijkst)
Inflection
| Inflection of oorspronkelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | oorspronkelijk | |||
| inflected | oorspronkelijke | |||
| comparative | oorspronkelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | oorspronkelijk | oorspronkelijker | het oorspronkelijkst het oorspronkelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | oorspronkelijke | oorspronkelijkere | oorspronkelijkste |
| n. sing. | oorspronkelijk | oorspronkelijker | oorspronkelijkste | |
| plural | oorspronkelijke | oorspronkelijkere | oorspronkelijkste | |
| definite | oorspronkelijke | oorspronkelijkere | oorspronkelijkste | |
| partitive | oorspronkelijks | oorspronkelijkers | — | |
Derived terms
- oorspronkelijkheid
Descendants
- Afrikaans: oorspronklik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.