onoorbaar

Dutch

Etymology

From Middle Dutch onoirbaer. Equivalent to on- + oorbaar.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔnˈoːr.baːr/
  • (file)
  • Hyphenation: on‧oor‧baar

Adjective

onoorbaar (comparative onoorbaarder, superlative onoorbaarst)

  1. indecent, improper

Inflection

Inflection of onoorbaar
uninflected onoorbaar
inflected onoorbare
comparative onoorbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial onoorbaaronoorbaarderhet onoorbaarst
het onoorbaarste
indefinite m./f. sing. onoorbareonoorbaardereonoorbaarste
n. sing. onoorbaaronoorbaarderonoorbaarste
plural onoorbareonoorbaardereonoorbaarste
definite onoorbareonoorbaardereonoorbaarste
partitive onoorbaarsonoorbaarders

Derived terms

  • onoorbaarheid
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.