onderhandelen

Dutch

Etymology

onder- +‎ handelen

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌɔn.dərˈɦɑn.də.lə(n)/
  • Audio(file)

Verb

onderhandelen

  1. to negotiate

Inflection
Inflection of onderhandelen (weak, prefixed)
infinitive onderhandelen
past singular onderhandelde
past participle onderhandeld
infinitive onderhandelen
gerund onderhandelen n
present tense past tense
1st person singular onderhandelonderhandelde
2nd person sing. (jij) onderhandeltonderhandelde
2nd person sing. (u) onderhandeltonderhandelde
2nd person sing. (gij) onderhandeltonderhandelde
3rd person singular onderhandeltonderhandelde
plural onderhandelenonderhandelden
subjunctive sing.1 onderhandeleonderhandelde
subjunctive plur.1 onderhandelenonderhandelden
imperative sing. onderhandel
imperative plur.1 onderhandelt
participles onderhandelendonderhandeld
1) Archaic.

Derived terms
  • heronderhandelen
  • uitonderhandelen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.