obyczajny

Polish

Etymology

From obyczaj + -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔ.bɨˈt͡ʂaj.nɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -ajnɨ
  • Syllabification: o‧by‧czaj‧ny

Adjective

obyczajny (comparative bardziej obyczajny, superlative najbardziej obyczajny, derived adverb obyczajnie)

  1. (dated) decent (showing integrity, fairness, moral uprightness)
    Synonym: przyzwoity
    Antonym: nieobyczajny

Declension

Derived terms

noun
  • obyczajność
noun

Further reading

  • obyczajny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obyczajny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.