obycie

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈbɨ.t͡ɕɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ɕɛ
  • Syllabification: o‧by‧cie

Etymology 1

From obyć +‎ -cie.

Noun

obycie n

  1. verbal noun of obyć

Etymology 2

From obyty +‎ -ie.

Noun

obycie n

  1. sophistication (cultivated intellectual worldliness; savoir-faire)
  2. savvy, shrewdness
Declension
Declension of obycie
singular
nominative obycie
genitive obycia
dative obyciu
accusative obycie
instrumental obyciem
locative obyciu
vocative obycie
adjective

Further reading
  • obycie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obycie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.