obučen

Serbo-Croatian

Etymology 1

Perfect passive participle of obùčiti.

Adjective

òbučen (Cyrillic spelling о̀бучен)

  1. trained (well-prepared)
Declension
indefinite forms
singular masculine feminine neuter
nominative obučen obučena obučeno
genitive obučena obučene obučena
dative obučenu obučenoj obučenu
accusative inanimate
animate		 obučen
obučena		 obučenu obučeno
vocative obučen obučena obučeno
locative obučenu obučenoj obučenu
instrumental obučenim obučenom obučenim
plural masculine feminine neuter
nominative obučeni obučene obučena
genitive obučenih obučenih obučenih
dative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
accusative obučene obučene obučena
vocative obučeni obučene obučena
locative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
instrumental obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
definite forms
singular masculine feminine neuter
nominative obučeni obučena obučeno
genitive obučenog(a) obučene obučenog(a)
dative obučenom(u/e) obučenoj obučenom(u/e)
accusative inanimate
animate		 obučeni
obučenog(a)		 obučenu obučeno
vocative obučeni obučena obučeno
locative obučenom(e/u) obučenoj obučenom(e/u)
instrumental obučenim obučenom obučenim
plural masculine feminine neuter
nominative obučeni obučene obučena
genitive obučenih obučenih obučenih
dative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
accusative obučene obučene obučena
vocative obučeni obučene obučena
locative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
instrumental obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)

Further reading
  • “obučen” in Hrvatski jezični portal

Etymology 2

Perfect passive participle of òbūći.

Adjective

obùčen (Cyrillic spelling обу̀чен)

  1. dressed (wearing clothes)
    obučen kao žena ― dressed like a woman
Declension
indefinite forms
singular masculine feminine neuter
nominative obučen obučena obučeno
genitive obučena obučene obučena
dative obučenu obučenoj obučenu
accusative inanimate
animate		 obučen
obučena		 obučenu obučeno
vocative obučen obučena obučeno
locative obučenu obučenoj obučenu
instrumental obučenim obučenom obučenim
plural masculine feminine neuter
nominative obučeni obučene obučena
genitive obučenih obučenih obučenih
dative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
accusative obučene obučene obučena
vocative obučeni obučene obučena
locative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
instrumental obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
definite forms
singular masculine feminine neuter
nominative obučeni obučena obučeno
genitive obučenog(a) obučene obučenog(a)
dative obučenom(u/e) obučenoj obučenom(u/e)
accusative inanimate
animate		 obučeni
obučenog(a)		 obučenu obučeno
vocative obučeni obučena obučeno
locative obučenom(e/u) obučenoj obučenom(e/u)
instrumental obučenim obučenom obučenim
plural masculine feminine neuter
nominative obučeni obučene obučena
genitive obučenih obučenih obučenih
dative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
accusative obučene obučene obučena
vocative obučeni obučene obučena
locative obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)
instrumental obučenim(a) obučenim(a) obučenim(a)

Further reading
  • “obučen” in Hrvatski jezični portal
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.