obscuro

Latin

Etymology

From obscūrus (shadowy, obscure) + -o.

Pronunciation

Verb

obscūrō (present infinitive obscūrāre, perfect active obscūrāvī, supine obscūrātum); first conjugation

  1. to darken, obscure
  2. to conceal, hide
  3. (figuratively) to blind, becloud understanding
  4. (figuratively) to render indistinct
  5. (of speech) to mutter, pronounce indistinctly
  6. to suppress, keep unknown

Conjugation

   Conjugation of obscūrō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present obscūrō obscūrās obscūrat obscūrāmus obscūrātis obscūrant
imperfect obscūrābam obscūrābās obscūrābat obscūrābāmus obscūrābātis obscūrābant
future obscūrābō obscūrābis obscūrābit obscūrābimus obscūrābitis obscūrābunt
perfect obscūrāvī obscūrāvistī obscūrāvit obscūrāvimus obscūrāvistis obscūrāvērunt,
obscūrāvēre
pluperfect obscūrāveram obscūrāverās obscūrāverat obscūrāverāmus obscūrāverātis obscūrāverant
future perfect obscūrāverō obscūrāveris obscūrāverit obscūrāverimus obscūrāveritis obscūrāverint
passive present obscūror obscūrāris,
obscūrāre
obscūrātur obscūrāmur obscūrāminī obscūrantur
imperfect obscūrābar obscūrābāris,
obscūrābāre
obscūrābātur obscūrābāmur obscūrābāminī obscūrābantur
future obscūrābor obscūrāberis,
obscūrābere
obscūrābitur obscūrābimur obscūrābiminī obscūrābuntur
perfect obscūrātus + present active indicative of sum
pluperfect obscūrātus + imperfect active indicative of sum
future perfect obscūrātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present obscūrem obscūrēs obscūret obscūrēmus obscūrētis obscūrent
imperfect obscūrārem obscūrārēs obscūrāret obscūrārēmus obscūrārētis obscūrārent
perfect obscūrāverim obscūrāverīs obscūrāverit obscūrāverīmus obscūrāverītis obscūrāverint
pluperfect obscūrāvissem obscūrāvissēs obscūrāvisset obscūrāvissēmus obscūrāvissētis obscūrāvissent
passive present obscūrer obscūrēris,
obscūrēre
obscūrētur obscūrēmur obscūrēminī obscūrentur
imperfect obscūrārer obscūrārēris,
obscūrārēre
obscūrārētur obscūrārēmur obscūrārēminī obscūrārentur
perfect obscūrātus + present active subjunctive of sum
pluperfect obscūrātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present obscūrā obscūrāte
future obscūrātō obscūrātō obscūrātōte obscūrantō
passive present obscūrāre obscūrāminī
future obscūrātor obscūrātor obscūrantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives obscūrāre obscūrāvisse obscūrātūrum esse obscūrārī obscūrātum esse obscūrātum īrī
participles obscūrāns obscūrātūrus obscūrātus obscūrandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
obscūrandī obscūrandō obscūrandum obscūrandō obscūrātum obscūrātū

Adjective

obscūrō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of obscūrus

References

  • obscuro”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • obscuro”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • obscuro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • the sun, moon, is eclipsed: sol (luna) deficit, obscuratur
    • to render obscure, eclipse a person: obscurare alicuius gloriam, laudem, famam (not obscurare aliquem)
    • nothing will ever make me forgetful of him: memoriam eius nulla umquam delebit (obscurabit) oblivio (Fam. 2. 1)
    • to be forgotten, pass into oblivion: memoria alicuius rei obscuratur, obliteratur, evanescit
    • to pronounce the syllables distinctly: litteras exprimere (opp. obscurare)
    • (ambiguous) of humble, obscure origin: humili, obscuro loco natus

Portuguese

Etymology

Learned borrowing from Latin obscūrus. Doublet of escuro.

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /obsˈku.ɾu/, /o.bisˈku.ɾu/
    • (Rio de Janeiro) IPA(key): /obʃˈku.ɾu/, /o.biʃˈku.ɾu/
    • (Southern Brazil) IPA(key): /obsˈku.ɾo/
  • (Portugal) IPA(key): /ɔbʃˈku.ɾu/ [ɔβʃˈku.ɾu]

  • Rhymes: -uɾu
  • Hyphenation: obs‧cu‧ro

Adjective

obscuro (feminine obscura, masculine plural obscuros, feminine plural obscuras, comparable, comparative mais obscuro, superlative o mais obscuro or obscuríssimo)

  1. dark, gloomy
  2. obscure

Derived terms

  • obscuramente

Further reading

Spanish

Etymology

Borrowed from Latin obscurus.

Pronunciation

  • IPA(key): /obsˈkuɾo/ [oβ̞sˈku.ɾo]
  • Rhymes: -uɾo
  • Syllabification: obs‧cu‧ro

Adjective

obscuro (feminine obscura, masculine plural obscuros, feminine plural obscuras)

  1. Alternative form of oscuro

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.