obrzmiały
Polish
Etymology
From obrzmieć + -ły.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈbʐmja.wɨ/
Audio (file) - Rhymes: -awɨ
- Syllabification: o‧brzmia‧ły
Adjective
obrzmiały (comparative bardziej obrzmiały, superlative najbardziej obrzmiały, no derived adverb)
- swollen, tumid
- Synonyms: nabrzmiały, obrzękły, spuchnięty, nabrzękły
Declension
Declension of obrzmiały (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | obrzmiały | obrzmiała | obrzmiałe | obrzmiali | obrzmiałe | |
| genitive | obrzmiałego | obrzmiałej | obrzmiałego | obrzmiałych | ||
| dative | obrzmiałemu | obrzmiałej | obrzmiałemu | obrzmiałym | ||
| accusative | obrzmiałego | obrzmiały | obrzmiałą | obrzmiałe | obrzmiałych | obrzmiałe |
| instrumental | obrzmiałym | obrzmiałą | obrzmiałym | obrzmiałymi | ||
| locative | obrzmiałym | obrzmiałej | obrzmiałym | obrzmiałych | ||
Verb
obrzmiały
- third-person plural nonvirile past of obrzmieć
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.