oblatrans
Latin
Etymology
Present participle of oblātrō.
Declension
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | oblātrāns | oblātrantēs | oblātrantia | ||
Genitive | oblātrantis | oblātrantium | |||
Dative | oblātrantī | oblātrantibus | |||
Accusative | oblātrantem | oblātrāns | oblātrantēs oblātrantīs |
oblātrantia | |
Ablative | oblātrante oblātrantī1 |
oblātrantibus | |||
Vocative | oblātrāns | oblātrantēs | oblātrantia |
1When used purely as an adjective.
Descendants
- English: oblatrant
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.