nieszczęśliwiec
Polish
Etymology
From nieszczęśliwy + -iec. First attested in the 19th century.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ɲɛʂ.t͡ʂɛɲˈɕli.vjɛt͡s/
Audio (file) - Rhymes: -ivjɛt͡s
- Syllabification: niesz‧częś‧li‧wiec
Declension
Declension of nieszczęśliwiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | nieszczęśliwiec | nieszczęśliwcy/nieszczęśliwce (deprecative) |
| genitive | nieszczęśliwca | nieszczęśliwców |
| dative | nieszczęśliwcowi | nieszczęśliwcom |
| accusative | nieszczęśliwca | nieszczęśliwców |
| instrumental | nieszczęśliwcem | nieszczęśliwcami |
| locative | nieszczęśliwcu | nieszczęśliwcach |
| vocative | nieszczęśliwcze | nieszczęśliwcy |
References
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nieszczęśliwiec”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 345
Further reading
- nieszczęśliwiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nieszczęśliwiec in Polish dictionaries at PWN
- nieszczęśliwiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.