niemota

See also: niemotą

Polish

Etymology

From niemy +‎ -ota.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɲɛˈmɔ.ta/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔta
  • Syllabification: nie‧mo‧ta

Noun

niemota m pers or f

  1. (uncountable) mutism, muteness
  2. (countable, colloquial, derogatory) slow-witted person

Declension

Masculine declension:

Declension of niemota
singular plural
nominative niemota niemoci/niemoty (deprecative)
genitive niemoty niemotów
dative niemocie niemotom
accusative niemotę niemotów
instrumental niemotą niemotami
locative niemocie niemotach
vocative niemoto niemoci

Feminine declension:

Declension of niemota
singular plural
nominative niemota niemoty
genitive niemoty niemot
dative niemocie niemotom
accusative niemotę niemoty
instrumental niemotą niemotami
locative niemocie niemotach
vocative niemoto niemoty

Further reading
  • niemota in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • niemota in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.